قالَ الاْمامُ الْحُسَیْن - علیه السلام - : إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَغْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ التُّجارِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَهْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ الْعَبْیدِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ شُکْراً فَتِلْکَ عِبادَةٌ الْأحْرارِ، وَ هِیَ أفْضَلُ الْعِبادَةِ.
1- قالَ الاْمامُ الْحُسَیْن - علیه السلام -
إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَغْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ التُّجارِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَهْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ الْعَبْیدِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ شُکْراً فَتِلْکَ عِبادَةٌ الْأحْرارِ، وَ هِیَ أفْضَلُ الْعِبادَةِ.
«بحارالأنوار، ج 75، ص 117، ح 5»
نام مبارک امام حسین علیه السلام با محرّم پیوند خورده و جان فشانی او و 72 یار باوفایش، به محرم، روح و حیات دمیده است و این ماه برای شیعیان و عاشقان سید و سالار شهیدان از سال 61 هـ . ق تا به حال، ماه حزن و اندوه بوده است.
کربلا، نامی است که از گذشته های دور به یادگار مانده. از آن زمان که حضرت ابراهیم علیه السلام در مسیر هجرتش از سرزمین «اُور» به مکّه، پس از عبور از کناره رود فرات به سرزمین پُر برکت کربلا رسید و در آنجا به عبادت خداوند پرداخت.1
درباره
ویژگیهای امام حسین ـ علیه السّلام ـ سخن زیاد گفته شده است. ما نیز به
قصد تیمّن و تبرّک، اشاره‌ای به برخی از خصلتهای نیک امام خواهیم داشت.
آن امام همام در سوم شعبان[1] سال چهارم[2]
هجرت به دنیا آمد. آن حضرت در تمام مدت زندگی خود در کنار جدش رسول خدا ـ
صلی الله علیه و آله ـ با آن حضرت مأنوس بوده و حتی در وقت نماز از آن حضرت
جدا نمی‌شد. رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ سخت به او و برادرش اظهار
علاقه کرده و با جملاتی که درباره آنها فرمودند
در زمان امام حسین ـ علیه السلام ـ انحراف از اصول و موازین اسلام، که از «سقیفه» شروع شده و در زمان عثمان گسترش یافته بود، به اوج خود رسیده بود. در آن زمان معاویه که سالها از سوی خلیفه دوم و سوم به عنوان استاندار در منطقه شام حکومت کرده و موقعیت خود را کاملا تثبیت کرده بود، بنام خلیفه مسلمین سرنوشت و مقدرات کشور اسلامی را در دست گرفته حزب ضد اسلامی اموی را بر امت اسلام مسلط ساخته بود و به کمک عمال ستمگر و یغماگر خود مانند: زیاد بن ابیه، عمرو بن عاص، سمره بن جندب و... حکومت سلطنتی استبدادی تشکیل داده، چهره اسلام را وارونه ساخته بود.
حضرت
امام حسین ـ علیه السّلام ـ نیز مانند سایر پیشوایان معصوم - علیهم
السّلام ـ دارای آداب و رفتار پسندیده ای بود که به برخی از آن ها اشاره می
شود:
یک روز امام حسین ـ علیه السّلام ـ بر عده‌ای فقیر و مسکین که سفره
خود را پهن کرده بودند گذر کرد. آنها گفتند ای پسر رسول خدا بفرمایید کنار
سفره ما فقیران! امام ـ علیه السّلام ـ فوراً دعوت آنها را اجابت کرد و
نشست و با آنها هم غذا شد و فرمود:خداوند متکبرین را دوست نمی‌دارد.
حسین بن علی - علیه السلام - از دوران نوجوانی که شاهد انحراف دستگاه حکومت اسلامی از مسیر اصلی خود بود، از موضعگیریهای سیاسی پدر خود پیروی و حمایت میکرد؛ چنانکه در زمان خلافت عمر بن خطاب، روزی وارد مسجد شد و دید عمر بر فراز منبر نشسته است، با دیدن این صحنه، بالای منبر رفت و به عمر گفت: از منبر پدرم پایین بیا و بالای منبر پدرت برو! [1]
آثار و برکات فردی سیدالشهداء
1- چراغ هدایت و کشتی نجات
روایت شده که امام حسین - علیه السلام - فرمود: «خدمت رسول خدا - صلی
الله علیه و آله - شرفیاب شدم در حالیکه ابی بن کعب هم آنجا بود. حضرت رسول
اکرم - صلی الله علیه و آله - فرمود: مرحبا به تو، ای ابا عبدالله، ای
زینت آسمانها و زمین. ابی گفت : چگونه او زینت آسمانها و زمین است در صورتی
که کسی غیر از تو چنین نیست؟ حضرت فرمود: ای ابی، قسم به کسی که مرا به حق
به نبوت مبعوث کرد، حسین بن علی در آسمان بزرگتر از روی زمین است، و همانا
بر طرف راست عرش الهی نوشته شده است که او چراغ هدایت و کشتی نجات است».[1]
سومین
امام معصوم، در سوم (یا چهارم) شعبان سال چهارم هجری در شهر مدینه دیده به
جهان گشود. او دومین ثمره پیوند فرخنده علی ـ علیه السلام ـ و حضرت فاطمه
دختر پیامبر اسلام (ص) بود.
حسین بن علی در دوران عمر خود به شجاعت و آزادگی و ایستادگی در برابر ظلم و ستم شهرت داشت.
مراحل زندگی حسین بن علی ـ علیه السلام ـ
قالَ الاْمامُ الْحُسَیْن - علیه السلام - : النّاسُ عَبیدُالدُّنْیا، وَ الدّینُ لَعِبٌ عَلی ألْسِنَتِهِمْ، یَحُوطُونَهُ ما دارَتْ بِهِ مَعائِشَهُمْ، فَإذا مُحِصُّوا بِالْبَلاء قَلَّ الدَّیّانُونَ.
السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین(ع)
ای اهل حرم! میر و علمدار نیامد...
عاشقان و علاقه مندان اهل بیت علیهم السلام و دوست داران خاندان عصمت و طهارت، امروز در جوار قبور مطهر شهدای ارد، مراسم عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین(ع) را با شکوه هر چه بیشتر برگزار نمودند.
عزاداران حسینی از ساعات اولیه صبح، سینه زنی و زنجیرزنی خود را در مساجد مختلف شروع نموده و راس ساعت 8 صبح، بطور هماهنگ و منظم، ضمن حرکت به طرف گلزار شهدای ارد، به سینه زنی و زنجیرزنی پرداختند. پس از ورود یک به یک دسته جات عزاداری به محل مذکور، به صورت هماهنگ و یک دست به عزاداری ادامه دادند.
نظرات