ـ میزان بازماندن از حق، متابعت هوای نفس است.
ـ ما باید این را بفهمیم که همه چیز هستیم و از هیچ کس، کم نداریم.
ـ توکل به خدای تعالی، یکی از فروع توحید و ایمان است.
ـ یقین به حقیقت، ثمره توحید است.
آنچه ذیلاً می آید فرازهایی از زندگی حضرت امام خمینی(س) به قلم خود ایشان و به درخواست آیت الله پسندیده برادر حضرت امام نگاشته شده است:
حضرت امام خمینی(ره) عید فطر را عید ضیافت الله دانسته و افزودند: عید ضیافت الله مقدمه ای برای عید لقاءالله (عید قربان) است.
امام خمینی (ره) با نامگذاری «روز
قدس» به دنبال «بومی سازی» مبارزه بااشغالگران در درون فلسطین و «جهانی
سازی » قضیه فلسطین در خارج جهت فراهم کردن زمینه های تشکیل دولت فلسطینی
در سرزمین تاریخی فلسطین و رهایی قدس شریف بودند.
توضیحى بر چگونگى سیر نگارش وصیتنامۀ امام خمینى:
امام خمینى نگارش وصیتنامۀ سیاسى الهى خویش را ـ که در حقیقت پیام جاوید
ایشان وخلاصۀ همه وصایا و پیامهاى زندگى پربرکتشان مى باشد ـ در تاریخ ۲۶
بهمن ۱۳۶۱ به پایان رسانده و نسخه اى از آن را طى پیامى به تاریخ ۲۲ تیرماه
۱۳۶۲ به صورت لاک و مهر شده نزد خبرگان اولین دورۀ مجلس خبرگان رهبرى به
امانت سپردند. امام خمینى در سالهاى بعد،وصیتنامه را مورد بازبینى قرار
داده و با انجام تغییراتى در آن، دو نسخه از متن اصلاحى را که بر روى پاکات
آنها به خط ایشان نوشته شده است:« متن وصیتنامۀ سیاسى الهى اینجانب جهت
نگهدارى در مجلس خبرگان و آستان قدس رضوى» براى تحویل به مراکز مذکور به
نمایندگان خویش سپردند. تحویل نسخ وصیتنامه در حضور جمعى از مسئولین نظام
جمهورى اسلامى ایران در تاریخ ۱۹ آذر ۱۳۶۶ انجام گردید که مراسم آن از طریق
سیماى جمهورى اسلامى ایران پخش شد. در این دیدار آقایان: منتظرى (قائم
مقام رهبرى در آن زمان)، خامنه اى (رئیس جمهور وقت)، هاشمى رفسنجانى (رئیس
مجلس شوراى اسلامى)، میرحسین موسوى (نخست وزیر)، مشکینى (رئیس مجلس
خبرگان)، صافى (دبیر شوراى نگهبان)، موسوى اردبیلى (رئیس دیوان عالى کشور)،
موسوى خوئینى ها (دادستان کل کشور)، مهدوى
کنى (دبیر جامعۀ روحانیت
مبارز)، کروبى (دبیر مجمع روحانیون مبارز)، سید احمد خمینى واعضاى دفتر
امام حضور داشتند. پس از این دیدار، حاضران براى مُهر و موم کردن دو پاکت
وصیتنامه به مجلس شوراى اسلامى رفتند و در اتاق ریاست مجلس، ابتدا آقاى
مشکینى سخنانى ایراد کرد و سپس آقاى سید احمد خمینى وصیتنامه را تحویل
ایشان داد.
دهها کتاب و اثر گرانبها از امام خمینى در مباحث اخلاقى، عرفانى، فقهى، اصولى، فلسفى، سیاسى و اجتماعى برجاى مانده که بسیارى از آنها تاکنون منتشر شده است. متأسفانه تعدادى از رساله ها و تألیفات نفیس امام در جریان جابه جایى از منازل استیجارى و در جریان چندین مرحله یورش مأمورین ساواک شاه به منزل و کتابخانه ایشان مفقود گردیده است. امام خمینى خطى خوش داشت و در نوشتن کتابهایش به قواعد نگارش قدیم و نظم در نوشتن و خلاصه نویسى و
این مناجات شعبانیّه یک تحفه‌ای است که در اختیار ما قرار داده شده است. خب ما دعا خیلی داریم، همه‌ی این دعاها هم پر از مضامین عالی است، امّا بعضی یک برجستگی خاصّی دارند. من از امام بزرگوار رضوان‌الله‌علیه سؤال کردم، گفتم در میان این دعاهایی که از ائمّه علیهم‌السّلام رسیده است، شما به کدام دعا بیشتر علاقه‌مندید و دلبسته‌اید؟ فرمودند:
عزیزان من!
ما از حصر اقتصادی نمی ترسیم،
ما از دخالت نظامی نمی ترسیم،
آن چیزی که ما را می ترساند وابستگی فرهنگی است ،
ما از دانشگاه استعماری می ترسیم که جوان های ما را آن طور تربیت کنند که خدمت غرب بکنند،
ما از دانشگاهی می ترسیم که آن طور جوان های ما را تربیت کنند که خدمت به کمونیسم کنند.
...اشکال اگر هست به من و دیگران، اشکال را باید گفت، لکن نباید تضعیف کرد
دولت را، نباید تضعیف کرد قوه مقننه را، قوه قضاییه را، روحانیت را، اینها
جرم است، اینها گناه نابخشودنی است...
صحیفه امام خمینی(ره) ج 20 ص 56
فردا
روز زن است، روز زنی است که عالم به او افتخار دارد. روز زنی است که دخترش
در مقابل حکومت های جبار ایستاد و آن خطبه را خواند و آن حرف را زد، آن
حرف ها را زد که همه می دانید. 26/2/58 روز بزرگی است، یک زن
در دنیا آمد که مقابل همه مردان است. یک زن به دنیا آمد که نمونه انسان
است، یک زن به دنیا آمد که تمام هویّت انسانی در او جلوه گر است. پس روز،
روز بزرگی است. روز شمار زنان است. 27/2/58 اگر روزی باید روز
زن باشد، چه روزی والاتر و افتخارآمیزتر از روز ولادت با سعادت فاطمه
زهرا(س) است، زنی که افتخار خاندان وحی و چون خورشیدی بر تارک اسلام عزیز
می درخشد.
در سال ۱۳۲۸ شمسی که برای ادامه تحصیل به شهر مقدس قم آمدم، و آیت الله العظمی امام خمینی ـ رضوان الله علیه ـ را در مجالس عزاداری می دیدم، به تعبیر امروز، «فرهنگ عاشورا» در نظرم مجسم می شد. امام در بعضی از مجالس سوگواری ائمه اطهار ـ علیهم السلام ـ که در مسجد بالاسر حضرت معصومه ـ سلام الله علیها ـ یا منزل مرحوم آیت الله العظمی بروجردی برگزار می شد، چنان با وقار و آرام می نشستند و گوش به سخنان واعظ یا روضه خوان داشتند که نظر هر بیننده ای را به خود جلب می کرد
نظرات