عید فطر در نگاه امام خمینی (ره)

حضرت امام خمینی(ره) عید فطر را عید ضیافت الله دانسته و افزودند: عید ضیافت الله مقدمه ای برای عید لقاءالله (عید قربان) است.

ایرنا نوشت: در اسلام دو عید است که به عنوان عید اسلامی به رسمیت شناخته شده است: عید شریف فطر عید است برای ضیافت الله و عید شریف قربان، عید است برای لقاءالله و عید ضیافت الله مقدمه ای برای لقاءالَله است.

این که امر شده است به حضرت ابراهیم که فریاد بزن تا بیایند پیش تو، برای اینکه راه، راهی است که از طریق ولی الله باید طی شود، از طریق اولیاءالله باید طی شود و حضرت ابراهیم(سلام اللَّه علیه) ولی وقت بود و ولی است برای همه نسل‏ها و رسول اکرم ولی اعظم‏ است و ولی است برای همه عالم و از راه اینها باید رسید به آنجایی که باید رسید.

ابراهیم(ع) بعد از اینکه مراحلی را طی فرمود، آخرش فرمود، عرض کرد «وجهت وجهی للذی فطر السموات و الارض» (من روی خود را به سوی کسی کردم که آسمان ها و زمین را آفریده است. سوره انعام آیه ۷۹) او «وجهت وجهی» می گوید و برای رسول اکرم «ثم دنا فتدلی فکان قاب قوسین او ادنی»(سپس نزدیکتر و نزدیکتر شد تا آنکه فاصله او به اندازه فاصله دو کمان یا کمتر بود. سوره نجم آیات ۸ و ۹) است و بین این دو تا فرق است، با اینکه هر دو در غایت کمال است.

از برکاتی که ما داریم، برای ما هست، برکات ادعیه‏ای است که از ائمه اطهار وارد شده است. ادعیه ائمه اطهار - همان طوری که خود قرآن شریف هم آن طور است - که یک سفره‏ای پهن شده است برای اینکه همه قشرها از آن استفاده کنند.

... ادعیه‏ای که از ائمه اطهار وارد شده سفره‏ای است که برای همه پهن شده تا از آن استفاده کنند، هر کس به مقدار فهمش و اکثرا چیزهایی است که عامه مردم از آن استفاده می‏کنند و فقراتی در ادعیه هست که فلاسفه از آن استفاده می‏کنند. فقراتی هست که عرفا از آن استفاده می‏کنند. فقراتی هست که خاصه اولیا باید از آن استفاده کنند.

در همین دعای عرفه‏ای که حضرت سید الشهدا (ع) در روز عید خوانده، در روز عرفه خوانده‏اند؛ این از نعمت‏های بزرگی است که برای بندگان خدا آمده است و هر کس به اندازه خودش از او استفاده می‏کند و بسیاری هم هستند که گمان می‏کنند؛ استفاده کردند، لکن واقع مطلب بسیار مشکل است. یعنی بعضی امور است که تصدیقش آسان لکن تصورش مشکل است.

بعضی از مسایل هست که انسان نمی‏تواند تصور کند لکن تصدیقش می‏کند و مسایل که مال اهل معرفت است از این جور مسایل هستند، تصدیق می‏شود کرد؛ به اینکه «هو الظاهر» لکن تصور «هو الظاهر» یک تصوری است که بسیار مشکل است؛ مگر برای آنهایی که خاصه اولیا هستند و عید شریف قربان و اینکه همه را خواستند، فی الناس، فریاد بزن بین ناس که بیایند و بیایند به‏ سوی توای ابراهیم و به سوی رسول خدا در وقتی که رسول خدا هست و به سوی «ولی» در وقتی که «ولی» هست، به سوی او بیایند و به سوی او آمدن، به سوی خدا رفتن است، نه اینکه به سوی او بیایند در مقابل به سوی خدا رفتن، به سوی او رفتن عین به سوی خدا رفتن است.

از این جهت دعوت به این است که به سوی خدا بروند، لکن راه این است، طریق این است و ابراهیم (س)، عید برای او برای ذبیح الله است که ثمره وجود خودش را حاضر شد فدا کند و برای رسول اللَّه هم، برای ذبیح الله در این امت است که «فدیه» در بعض روایات ذبیح اللَّه هم، به حضرت سید الشهدا(ع) تفسیر شده است.

ابراهیم تا آن حدی که حد فداکاری هست رفت، منتها خدای تبارک و تعالی برای او فِدیه فرستاد و پیغمبر اکرم(ص) هم تا آن حدی که هست و واصل هم به آن حد شد، برای اینکه ذبح واقع شد و نمونه‏هایی از این مسایل در بین بشر هست لکن با تفاوت های بسیار زیاد که آن تفاوت ها مربوط به مراتب معرفت است.

* از بیانات امام خمینی(ره) در جمع مسوولان و اقشار مختلف مردم در بیست وهفتم شهریور ۱۳۶۲