کلام امام - دعای سوّم صحیفه سجادیّه

وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی الصَّلَاةِ عَلَى حَمَلَةِ الْعَرْشِ وَ کُلِّ مَلَکٍ مُقَرَّب :

اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِکَ الَّذِینَ لَا یَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِیحِکَ، وَ لَا یَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِیسِکَ، وَ لَا یَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِکَ، وَ لَا یُؤْثِرُونَ التَّقْصِیرَ عَلَى الْجِدِّ فِی أَمْرِکَ، وَ لَا یَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَیْکَ وَ إِسْرَافِیلُ صَاحِبُ الصُّورِ، الشَّاخِصُ الَّذِی یَنْتَظِرُ مِنْکَ الْإِذْنَ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ، فَیُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ. وَ مِیکَائِیلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَکَ، وَ الْمَکَانِ الرَّفِیعِ مِنْ طَاعَتِکَ. وَ جِبْرِیلُ الْأَمِینُ عَلَى وَحْیِکَ، الْمُطَاعُ فِی أَهْلِ سَمَاوَاتِکَ، الْمَکِینُ لَدَیْکَ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَکَ وَ الرُّوحُ الَّذِی هُوَ عَلَى مَلَائِکَةِ الْحُجُبِ. وَ الرُّوحُ الَّذِی هُوَ مِنْ أَمْرِکَ، فَصَلِّ عَلَیْهِمْ، وَ عَلَى الْمَلَائِکَةِ الَّذِینَ مِنْ دُونِهِمْ مِنْ سُکَّانِ سَمَاوَاتِکَ، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالَاتِکَ وَ الَّذِینَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُءُوبٍ، وَ لَا إِعْیَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِیحِکَ الشَّهَوَاتُ، وَ لَا یَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِیمِکَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ. الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا یَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَیْکَ، النَّوَاکِسُ الْأَذْقَانِ، الَّذِینَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِیمَا لَدَیْکَ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِکْرِ آلَائِکَ، وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِکَ وَ جَلَالِ کِبْرِیَائِکَ وَ الَّذِینَ یَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِیَتِکَ سُبْحَانَکَ مَا عَبَدْنَاکَ حَقَّ عِبَادَتِکَ. فَصَلِّ عَلَیْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِیِّینَ مِنْ مَلَائِکَتِکَ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَکَ، وَ حُمَّالِ الْغَیْبِ إِلَى رُسُلِکَ، وَ الْمُؤْتَمَنِینَ عَلَى وَحْیِکَ وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِکَةِ الَّذِینَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِکَ، وَ أَغْنَیْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِیسِکَ، وَ أَسْکَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِکَ. وَ الَّذِینَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتَمَامِ وَعْدِکَ وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ وَ الَّذِی بِصَوْتِ زَجْرِهِ یُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِیفَةُ السَّحَابِ الْتَمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ. وَ مُشَیِّعِی الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ، وَ الْهَابِطِینَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّیَاحِ، وَ الْمُوَکَّلِینَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ وَ الَّذِینَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِیلَ الْمِیَاهِ، وَ کَیْلَ مَا تَحْوِیهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا وَ رُسُلِکَ مِنَ الْمَلَائِکَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَکْرُوهِ مَا یَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ وَ السَّفَرَةِ الْکِرَامِ الْبَرَرَةِ، وَ الْحَفَظَةِ الْکِرَامِ الْکَاتِبِینَ، وَ مَلَکِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ، وَ مُنْکَرٍ وَ نَکِیرٍ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ، وَ الطَّائِفِینَ بِالْبَیْتِ الْمَعْمُورِ، وَ مَالِکٍ، وَ الْخَزَنَةِ، وَ رِضْوَانَ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ. وَ الَّذِینَ لَا یَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ، وَ یَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ وَ الَّذِینَ یَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَیْکُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ وَ الزَّبَانِیَةِ الَّذِینَ إِذَا قِیلَ لَهُمْ خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ ابْتَدَرُوهُ سِرَاعاً، وَ لَمْ یُنْظِرُوهُ. وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِکْرَهُ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَکَانَهُ مِنْکَ، و بِأَیِّ أَمْرٍ وَکَّلْتَهُ. وَ سُکَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ فَصَلِّ عَلَیْهِمْ یَومَ یَأْتِی کُلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ وَ شَهِیدٌ وَ صَلِّ عَلَیْهِمْ صَلَاةً تَزِیدُهُمْ کَرَامَةً عَلَى کَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّیْتَ عَلَى مَلَائِکَتِکَ وَ رُسُلِکَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَیْهِمْ فَصَلِّ عَلَیْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِیهِمْ، إِنَّکَ جَوَادٌ کَرِیمٌ.

ترجمه آقای محمد مهدی رضایی

صلوات و درود بر حاملانِ عرش الهی

خدایا، درود فرست بر حاملانِ عرش خود که در تسبیح تو سستی نمی‌کنند، و از تقدیس تو دل زده نمی‌شوند، و از پرستش تو در نمی‌مانند، و در فرمانبرداری تو، به جای کوشش، کوتاهی نمی‌ورزند، و در عشق ورزی به تو لحظه‌ای غفلت نمی‌کنند.
و درود فرست بر اسرافیل، آن فرشته‌ی صاحبِ «صور» که چشم به راه فرمان تو، منتظر است تا با یک دمیدن، مردگانِ خفته در گورها را بیدار کند.
و درود فرست بر میکائیل که در پیشگاه تو والا مقام، و در فرمانبرداری‌ات بلند مرتبه است.
و درود فرست بر جبرائیل که امانتدار وحی توست، و ساکنانِ آسمان فرمانبردار اویند، و نزد تو ارجمند و از مقرّبان درگاه است.
و درود فرست بر روح، آن که بر فرشتگان مأمورِ «حجاب‌ها» گماشته شده است.
و درود فرست بر آن فرشته که جز تو کسی بر اسرار وی آگاه نیست. بر همه‌ی ایشان و فرشتگانی که فروتر از آنهایند، درود فرست؛ فرشتگانی که ساکن آسمان‌ها و امانتدار پیغام‌های تواَند.
فرشتگانی که از کار خسته نمی‌شوند تا از آن دلزده شوند، و سختی نمی‌کشند تا درمانده و سست گردند، و خواهش‌های دل، آنان را از تسبیح تو باز نمی‌دارد، و فراموشی که نتیجه‌ی غفلت‌هاست، از بزرگداشتِ تو دورشان نمی‌سازد.
فرشتگانی که از فروتنی دیده بر هم نهاده‌اند و چشمِ آن ندارند که تو را نگرند؛ سر به زیر افکنده‌اند و شوقشان به آنچه نزد توست بسیار است؛ شیفته‌ی آن‌اند که نعمت‌های تو را به یاد آورند؛ و ایشان در برابر بزرگی و بزرگواری‌ات فروتن باشند.
چون به آتش دوزخ بنگرند که چگونه گناهکاران را به کام خود فرو می‌برد، گویند: پروردگارا، تو پاک و منزّهی، و ما تو را آن گونه که شایسته‌ی توست، پرستش نکرده‌ایم.
خدایا، اینک بر ایشان درود فرست. همچنین بر فرشتگانِ رحمتِ خود، و بر آنان که مقرّب درگاه تواَند، و بر آنها که پیامبرانِ تو را از غیب آگاه کنند، و بر امانتداران وحیِ خود.
و درود فرست بر آن گروه از فرشتگان که ایشان را ویژه‌ی خود ساخته‌ای، و به سبب تقدیس خود، از خوردن و آشامیدن بی‌نیازشان کرده‌ای، و در میان طبقه‌های گوناگون آسمان جایشان داده‌ای.
و درود فرست بر آن فرشتگان که وقتی فرمانِ تمام شدن وعده‌ی خداوند فرا رسد، بر کناره‌های آسمان‌ها [گوش به فرمان] قرار گیرند.
و بر آنان که خزانه‌دار باران و روان کنندگان ابرهایند.
و بر آن فرشته که چون ابرها را براند، بانگِ تندرها به گوش رسد، و چون ابرها به تازیانه‌ی او به راه افتند، آذرخش‌ها بدرخشند.
و بر آن فرشتگان که برف و تگرگ را همراهی می‌کنند و با دانه‌های باران به زمین می‌آیند، و آنان که نگهبان خزانه‌های بادند، و کسانی که مراقب کوه‌هایند تا فرو نریزند.
و درود فرست بر فرشتگانی که وزن آب‌ها و پیمانه‌ی باران‌های بسیار و پی در پی را به ایشان آموخته‌ای.
و بر فرشتگانی که آنان را با بلایی ناگوار یا نعمتی گوارا به سوی ساکنان زمین می‌فرستی.
و آن سفیرانِ گران‌قدرِ نیکوکار، و آن بزرگوارانی که نگهبان و نویسنده‌ی [کارهای ما] هستند. و درود فرست بر فرشته‌ی مرگ و یارانش، و منکر و نکیر، و «رومان» که ساکنان گورها را می‌آزماید، و آن فرشتگان که گِرد «بیت المعمور» طواف می‌کنند، و بر «مالک» و نگهبانانِ دوزخ، و بر «رضوان» و خدمتگزارانِ بهشت.
و درود فرست بر فرشتگانی که «از فرمان خدا سر نمی‌پیچند، و به آنچه فرمان داده شوند، عمل می‌کنند.»
و آنان که به اهل بهشت می‌گویند: «سلام بر شما که شکیبایی ورزیدید. دنیا چه سرانجام نیکویی دارد.»
و درود فرست بر فرشتگانِ «زبانی» که چون فرمان‌شان رسد که «بگیرید آن گنهکار را و به زنجیرش کشید و در دوزخ افکنید»، شتاب کنند و بی‌درنگ او را در آتش اندازند.
و بر فرشتگانی که نامشان را نیاوردیم و مرتبه‌ی ایشان را نزد تو نشناختیم و ندانستیم آنان را به چه کاری گماشته‌ای.
و بر فرشتگانِ ساکنِ هوا و زمین و آب، و آنان که کار آفریدگان تو را سامان می‌دهند و پیوسته نگهبان و همراه ایشان‌اند.
خدایا، بر آنان درود فرست در آن روز که هر کس با دو فرشته به محشر می‌آید: یکی می‌کشاندش و دیگری بر کارهای او گواهی می‌دهد.
بر آنان درود فرست؛ چنان درودی که بر کرامت و پاکی‌شان کرامت و پاکی دیگر افزاید.
خدایا، چون بر فرشتگان و فرستادگانت درود فرستادی ـ و درود ما را به ایشان رساندی، بدان سبب که سخنانِ نیکو درباره‌ی آنان بر زبان ما جاری کردی ـ بر ما نیز درود و رحمت فرست، که تو بخشنده‌ی بزرگواری.