کلام امام - دعای دوّم صحیفه سجادیه
| جمعه, ۲۵ بهمن ۱۳۹۲، ۱۲:۵۷ ق.ظ
وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ بَعْدَ هَذَا التَّحْمِیدِ فِی
الصَّلَاةِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ :
ترجمه محمدمهدی رضایی::
صلوات و درود بر محمد و خاندانش
ستایش برای خداست که بر ما منّت نهاد و پیامبر خود، محمد ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ ، را به سوی ما فرستاد، نه به سوی امت‌های پیشین و مردمانِ گذشته؛ با قدرتی که در هیچ کاری، هر چند بزرگ، در نمانَد و هیچ چیز را، در چند کوچک، فرو نگذارد.
پس ما را واپسین آفریدگان خود قرار داد و بر خدا ناباوران گواه گردانید، و به احسانِ خویش، بر آنان که اندک شمار بودند، فزونی بخشید.
خدایا، اینک بر محمد که امانتدار وحی تو و برگزیده‌ی آفریدگان تو و مخلص در میان بندگان توست، درود فرست؛ او که پیشوای رحمت و قافله‌سالار نیکی و کلید گنجینه‌های برکت است؛
زیرا او در انجام دادنِ فرمان تو خود را به رنج افکند،
و جسمش را در راه تو هدف تیرهای بلا گردانید،
و در فرا خواندنِ مردمان به دین تو، آشکارا با خویشانش درافتاد،
و برای خشنودی تو با خاندان خود به پیکار برخاست،
و از بستگانش بُرید تا دینِ تو را زنده بدارد،
و نزدیکان را به دلیل انکار کردنشان از خود براند،
و دُوران را بر اثر پذیرفتن‌شان، به خود نزدیک ساخت،
و در راه تو با بیگانگان دوستی ورزید،
و با خویشان دشمنی،
و خویشتن را در رساندن پیغام تو خسته کرد،
و برای این که مردم را به آیین تو دعوت کند، رنج‌ها برد،
و خود را به اندرز دادنِ دعوت شدگان به کار گماشت،
و راهیِ دیار غربت شد و زادگاه و خانواده و سرزمینی را که به آن انس گرفته بود، یکجا رها کرد تا دین تو را پیروزی و سربلندی بخشد، و از تو خواست که در برابر کافران او را یاری کنی.
سرانجام، آنچه را در حقّ دشمنانِ تو خواسته بود، یکسر به دست آورد،
و تمام آنچه را درباره‌ی دوستانت اندیشیده بود، دریافت نمود.
با کافران جنگید، در حالی که با یاری تو خواهان پیروزی بود و با نیروی تو بر ناتوانی خویش چیرگی می‌جست.
با آنان در دلِ خانه‌هاشان به جنگ پرداخت،
و ناگاه در میانِ منزل‌هاشان بر آنان تاخت،
تا این که فرمان تو آشکار گردید و کلمه‌ی تو برتری یافت؛ «گرچه مشرکان را خوش نیامد.»
خدایا، او را به پاس رنجی که در راه تو تاب آورده است، تا بالاترین مرتبه‌های بهشت بالا ببر،
آن گونه که هیچ کس در هیچ مقامی به پای او نرسد، و در هیچ مرتبه‌ای با او برابر نباشد، و هیچ یک از فرشتگان مقرّب درگاهت و هیچ یک از پیامبرانِ فرستاده‌ات، نزد تو با او برابری نتواند.
افزون بر آنچه به او وعده داده‌ای که شفاعتش را در حقّ خاندانِ پاک و امّت با ایمانش بپذیری، به او عطا فرما،
ای کسی که وعده‌ی خود را به انجام رسانی و به هر چه گویی وفا کنی؛ ای که بدی‌ها را تا چندین برابر به خوبی‌ها دگرگون سازی؛ همانا تو دارای بخشش بزرگ هستی.