کلام امام - خطبه 11 نهج البلاغه

و من کلام له علیه السلام لابنه محمد بن الحنفیة لما أعطاه الرایة یوم الجمل

تَزُولُ الْجِبَالُ وَ لَا تَزُلْ عَضَّ عَلَى نَاجِذِکَ أَعِرِ اللَّهَ جُمْجُمَتَکَ تِدْ فِی الْأَرْضِ قَدَمَکَ ارْمِ بِبَصَرِکَ أَقْصَى الْقَوْمِ وَ غُضَّ بَصَرَکَ وَ اعْلَمْ أَنَّ النَّصْرَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ

ترجمه بنیاد نهج البلاغه:: آیین جهاد

به فرزندش «محمّد بن حنفیّه»، آنگاه که در روز جمل پرچم فرماندهی را به دستش می‏سپرد

کوهها فرو ریزند ولی تو همچنان استوار باش. دندان غیرت و حمیّت به فشار و بر قلّه‏های عزم و اراده گام بردار. جمجمه خویش را به خدا وام ده و گامهایت را محکم بر زمین کوب. پایانه دشمن را زیر نظر گیر و دیدگانت را بر برق شمشیر خیره مساز، و بدان که پیروزی از سوی خداست.

ترجمه استاد دشتی:: آموزش نظامی

- در جنگ جمل سال 36 هجری روز پنجشنبه 15 جمادی الآخر هنگام دادن پرچم به دست فرزندش محمد حنفیّه فرمود -

اگر کوه‏ها از جای کنده شوند تو ثابت و استوار باش، دندان‏ها را برهم به فشار، کاسه سرت را به خدا عاریت ده، پای بر زمین میخکوب کن، به صفوف پایانی لشکر دشمن بنگر، از فراوانی دشمن چشم بپوش، و بدان که پیروزی از سوی خدای سبحان است.

ترجمه استاد شهیدی::

از سخنان آن حضرت است به پسرش، محمد حنفیّه چون در نبرد جمل پرچم را بدو سپرد

اگر کوهها از جای کنده شود، تو جای خویش بدار دندانها را بر هم فشار، و کاسه سرت را به خدا عاریت سپار پای در زمین کوب و چشم بر کرانه سپاه نه، و بیم بر خود راه مده و بدان که پیروزی از سوی خدا است